اصلاح طلبان اعتقاد دارند هرجا حاکمیت در بحران‌های ملی گرفتار شد، ما باید همان زمان به میدان بیاییم و مطالبات خود را مطرح کنیم.

عبدالله گنجی کارشناس ارشد مسائل سیاسی  با اشاره به سابقه فعالیت اصلاح‌طلبان گفت: «اصلاح‌طلبان اصلی دارند که بسیار ناموزون و نامبارک است. آنان در پاییز سال ۱۳۸۷ مانیفستی با عنوان «سند تعاملات پنج‌ساله حزب مشارکت» نوشتند و در آن بند آمده بود: هر جا حاکمیت در بحران‌های ملی گرفتار شد، ما باید همان زمان به میدان بیاییم و مطالبات خود را مطرح کنیم.»

او تأکید کرد: این موضوع از این جهت بسیار ناپسند است هنگامی که بحران‌های ملی به وجود می‌آید، همه اختلافات را کنار می‌گذارند و دست به دست هم می‌دهند تا بحران حل شود، اما این افراد می‌گویند وقتی حاکمیت گرفتار شد، ما باید مسائل خود را مطرح کنیم و دقیقاً همین کار را کردند، یعنی مسائلی که می‌توانستند پیش‌تر یا پس‌تر بیان کنند، همزمان با حمله صهیونیست‌ها و امریکا مطرح کردند، چراکه احساس می‌کنند حاکمیت در بحران‌های ملی به آنها باج می‌دهد.

وی گفت: هدف من از بیان این نکته آن است که بدانید آنان از کلی‌گویی فراتر نمی‌روند، مثلاً می‌گویند «مذاکره فراگیر با امریکا» یا می‌گویند «پارادایم» یا «استراتژی نوین»، اما هیچ‌گاه این مفاهیم را باز نمی‌کنند و توضیح نمی‌دهند که منظورشان چیست. برای نمونه، مذاکره فراگیر یعنی درباره چه موضوعی؟ چه باید بدهیم در این مذاکره؟ مذاکره یعنی معامله. حال ما چه می‌خواهیم در مذاکره فراگیر با امریکا مطرح کنیم؟ در حالی که مطالبات و خواسته‌های امریکا روشن است و خطوط قرمز ما نیز تغییر پارادایم. هنگامی که آنان وارد جزئیات نمی‌شوند، مقصود امریکایی‌ها این است که منظورشان همان تسلیم شدن است، یعنی گذشتن از هسته‌ای، گذشتن از موشکی، گذشتن از قدرت منطقه‌ای و حتی گذشتن از جمهوری. بنابراین، چون می‌دانند جمهوری اسلامی ماهیت خود را نمی‌فروشد و به حراج نمی‌گذارد، غرب راضی نمی‌شود.

عبدالله گنجی افزود: کلی‌گویی آنان دقیقاً در همین فضاست؛ منظورشان عبور از جمهوری اسلامی است. البته همه اصلاح‌طلبان اینگونه نیستند، اما کسانی که محور این بیانیه‌ها و نوشته‌ها هستند، عمدتاً به سکولاریسم رسیده‌اند و زمان کنونی را برای مبارزه با ماهیت دینی نظام مناسب می‌دانند. به طور عریان می‌گویند، دست بردارید؛ ایران باید به شرایط یک کشور نرمال در برابر غرب تن دهد تا مثلاً به توسعه برسیم؛ این نگاه کلی آنان است.