مؤمن بر گردن برادر مؤمنش هفت حق واجب دارد که از سوی خدا بر او واجب شده است.

 پيامبر اكرم (صلى الله عليه و آله) فرمودند:

للْمُؤْمِنِ عَلَى اَلْمُؤْمِنِ سَبْعَةُ حُقُوقٍ وَاجِبَةٍ مِنَ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ عَلَيْهِ اَلْإِجْلاَلُ لَهُ فِي عَيْنِهِ وَ اَلْوُدُّ لَهُ فِي صَدْرِهِ وَ اَلْمُوَاسَاةُ لَهُ فِي مَالِهِ وَ أَنْ يُحَرِّمَ غِيبَتَهُ وَ أَنْ يَعُودَهُ فِي مَرَضِهِ وَ أَنْ يُشَيِّعَ جَنَازَتَهُ وَ أَنْ لاَ يَقُولَ فِيهِ بَعْدَ مَوْتِهِ إِلاَّ خَيْراً .
 

مؤمن بر گردن برادر مؤمنش هفت حق واجب دارد که از سوی خدا بر او واجب شده است:

به دیدۀ احترام به او بنگرد در دلش محبّت او را داشته باشد در مالش او را شریک سازد غیبت او را حرام بشمارد، هنگام بیماری از او عیادت کند جنازه اش را تشییع کند پس از مرگش جز خیر و خوبی دربارۀ او نگوید.
 

من لا يحضره الفقیه، ج ۴، ص ۳۹۸