به تازگی در شبکه‌های اجتماعی، تصویری از رضا پهلوی منتشر شده است که او در میان یک گروه حفاظتی نشان می‌دهد؛ یک گروه صهیونیستی که گفته می‌شود وظیفه حفاظت از حامیان اسرائیل در رویدادها را به‌عهده دارد.

به گزارش  فارس، اخیراً، تصاویری در شبکه‌های اجتماعی منتشر شده که نشان می‌دهد یک تیم حفاظتی وابسته به اسرائیل، مسئولیت امنیت رضا پهلوی در کانادا را به عهده گرفته است و این موضوع واکنش‌های متعددی در شبکه‌های اجتماعی به همراه داشته است.

هرچند این مسأله بار دیگر، وابستگی رضا پهلوی به رژیم صهیونی را آشکار ساخته و نشان داده است که وی، در راستای منافع اسرائیل گام برمی‌دارد؛ اما برخی افراد به‌طور تمسخرآمیز به آن واکنش نشان داده‌اند.

به‌طور مثال، علی عبدی، کارشناس مسائل فلسطین، در کانال تلگرامی‌اش نوشته است: «یک تیم صهیون مسئول حفاظت از اعلیحضرت شدند تا یک وقت این دانشمند و رجل سیاسی قرن را ترور نکنند. خداوکیلی چه کسی او را ترور می‌کند؟ اگر او نباشد ما به چه کسی بخندیم؟ ما نه تنها به او کاری نداریم، بلکه حاضریم خودمان پول حفاظتش را پرداخت کنیم».

اما نکته جالب این است که حفاظت از جان پهلوی‌ها توسط بیگانگان، صرفاً برای امروز نیست و سابقه تاریخی دارد. در برخی منابع تاریخی اشاره شده است که حفاظت از رضاخان نیز توسط بیگانگان ـ یعنی انگلستان ـ انجام می‌گرفت.

پرفسور «محمدقلی مجد» استاد دانشگاه پنسیلوانیا، در کتاب رضاشاه و بریتانیا می‌نویسد: «با خواندن اسناد وزارت امورخارجه آمریکا، به تدریج به نقش انگلیسی‌ها در تضمین امنیت شخصی رضاشاه پی می‌بریم. پرسش هارت [وزیر مختار آمریکا در ایران] که چرا هیچ‌کس رضاخان را نکُشت، پاسخ ساده‌ای داشت: چون انگلیسی‌ها نمی‌گذاشتند.

سرویس بی‌رحم و کارآمدِ اطلاعات ارتش [رضاشاه] که چندین نقشهٔ ترور رضاخان را کشف و خنثی کرد، به دست انگلیسی‌ها اداره می‌شد. نقشهٔ تروری را که سرهنگ محمود پولادین در سال ۱۹‌۲۶ برای کشتن رضاخان طراحی کرده بود، انگلیسی‌ها خنثی کردند و علاوه بر خودِ سرهنگ پولادین، اکثر همدستانِ او نیز اعدام شدند.

یکی دیگر از شخصیت‌هایی که نقشه ترور اعلی‌حضرت پهلوی به قیمت جانش تمام شد، سموئیل حییم، کارمند سابق دولت و نماینده کلیمیِ سابقِ مجلس بود. وسواس شدیدی که انگلیسی‌ها برای حفاظت از جان رضاشاه پس از قتل‌عام وحشیانه ۱۹‌۳۵ در مشهد به خرج دادند، بیانگر آن است که چقدر خواهان حفظ جان [رضا] شاه بودند». (محمدقلی مَجد، رضاشاه و بريتانيا، صفحه ۳۴.)